Mustela lutreola en Mustela vison

Leefgebied

Europese nerts: Rusland, Oost‑Europa, Frankrijk. Amerikaanse nerts: Geheel Noord‑Amerika.

Leefomgeving

Begroeide oevers van beken, rivieren en meren.

Lichaamslengte

35-40 cm. Het mannetje is groter dan het vrouwtje.

Staartlengte

17‑20 cm.

Lichaamsgewicht

500‑1500 gram.

Kleur

Donkerbruine pels. De Europese nerts heeft aan boven‑ en onderlip (kin) een witte vlek. De Amerikaanse nerts heeft alleen wit aan de onderlip (kin).

Actief

Nachtactief.

Voedsel

Knaagdieren zoals woelratten, verder kikkers, salamanders, vissen, schelp­dieren, watervogels en kreeftjes.

Beschrijving

De Europese nerts, ook wel moerasotter genoemd, is nauw verwant aan de bunzing.

Zijn donkerbruine, dichte en glanzende pels heeft hem ‘de kraag gekost'. In de bont­handel wordt zijn pels zeer gewaardeerd en als er geld te verdienen valt, ja dan ben je de pineut. Intensieve jacht heeft er voor gezorgd dat het dier in Midden‑Europa thans uitgeroeid is. Niettemin de run op zijn pels is er de oorzaak van dat het dier op grote schaal in nertsfarms gefokt wordt. De gevangen nerts, lenig en slim, weet soms uit zijn gevangenis te komen. Het dier kiest de ruimte van de vrije natuur.

Met de Amerikaanse nerts, mink genoemd, gaat het vrijwel op dezelfde manier. Bovendien is de mink indertijd overgebracht naar de voormalige Sovjet‑Unie. Ontsnapte minks hebben daar nu de plaats van zowel de Europese als de Siberische nerts overgenomen.

De nertsen in ons land, die het ruime veld als leefruimte hebben bereikt, komen meestal in moeilijkheden. Af en toe wordt Stichting De Fret geconfronteerd met een ‘gevonden' nerts, die per abuis voor een fret werd aangezien. Het betreft hier door­gaans een uit een bontfokkerij ontsnapt dier. De Amerikaanse nerts wordt nog steeds op grote schaal gefokt voor de bontproductie. Deze nertsen zijn schitterende dieren, maar je kunt er niets mee beginnen. Ze zijn niet tam grootgebracht, ook al hebben ze hun korte leven in een gazen kooi doorgebracht. In de vrije natuur in Nederland hoort de Amerikaanse nerts niet thuis. Het is een wild dier, dat toevallig in gevan­genschap wordt gefokt, maar niet de kans heeft zich aan te passen aan de omgang met mensen, want de meeste nertsen worden in de herfst van hun eerste levensjaar ‘gepelsd' (een mooi woord voor vermoorden en villen). Deze dieren zijn dus niet ge­domesticeerd. Zo'n ontsnapte nerts heeft eigenlijk weinig kansen. Niemand kan en wil hem hebben. Bij geen enkele dierentuin hoef je er mee aan te komen. De bontfokkerijen willen een eenmaal ontsnapt dier ook niet meer terug hebben, vanwege de kans op het binnenbrengen van een besmettelijke ziekte. Al met al heel triest voor de nerts. In de gazen kooi is niks, maar eenmaal eruit blijkt dat ook geen oplossing, Een citaat uit het blad 'Bont voor Dieren': "In de eerste week van februari werden op een veiling in New York 1.248. 000 vellen van nertsen aangeboden, 1.173.000 hiervan waren afkomstig van bontfokkerijen, de overige dieren werden gevangen door pels­jagers…"

In de vrije natuur leven nertsen altijd in de directe nabijheid van water. Zwemmen en duiken kunnen ze bijzonder goed en menige waterbewoner dient hen dan ook als voedsel. Het gezichtsvermogen is heel goed en de dieren kunnen ook kleuren onderscheiden. Het gedrag van de nerts lijkt een beetje op dat van de hermelijn.

Nertsen zijn volwassen op een leeftijd van ongeveer negen maanden. In februari tot maart paren de dieren, waarna na een draagtijd van 39‑48 dagen de gemiddeld 2‑6 jongen geboren worden. Eventueel kan een draagtijd verlengd zijn tot ongeveer 70 dagen. De jongen openen na vijf weken de ogen en worden dan ongeveer tot die tijd gezoogd.

Sorry, this website uses features that your browser doesn’t support. Upgrade to a newer version of Firefox, Chrome, Safari, or Edge and you’ll be all set.